Diastema jest specjalistyczną nazwą przestrzeni między jedynkami. W ostatnich czasach stała się ona dla wielu wyróżniającą cechą charakterystyczną. Zarówno w mediach społecznościowych, jak i w reklamach telewizyjnych, coraz częściej widujemy modelki z diastemą. Czy jest to jedynie niedoskonałość, czy leczenie diastemy jest konieczne?
Co to jest diastema?
Pojęcie diastemy zarezerwowane jest dla przestrzeni pomiędzy pierwszymi siekaczami w szczęce. Przerwy pomiędzy pozostałymi zębami nazywa się tremami. W klasyfikacji wad zgryzu, przerwę powyżej 2 mm traktujemy jako wadę ortodontyczną, która powinna być leczona. Nie trudno zauważyć, że w obecnych czasach defekt ten stanowi wyjątkową cechę, która pozwala wielu osobom “wyróżnić się z tłumu”. Trend na posiadanie diastemy jest ostatnio często spotykany zarówno w Hollywood jak i w kręgach modowych. Nie od dziś wiadomo, że piękno to sprawa subiektywna i bardzo indywidualna. Jedni z szerokim uśmiechem prezentują swoją diastemę, dla innych natomiast jest to kompleks trudny do zaakceptowania. Nowoczesna stomatologia prezentuje szeroki zakres możliwości zamykania zbyt szerokiej przerwy między jedynkami. Jeżeli diastema nie stanowi dla nas problemu estetycznego i nie jest związana z innymi wadami zgryzu, to decyzja o jej leczeniu pozostaje całkowicie w naszym geście. Niestety w wielu przypadkach zbyt duża przerwa między siekaczami powiązana jest z innymi problemami zarówno zębowymi jak i dziąsłowymi. W takich przypadkach warto, a nawet trzeba rozważyć odpowiednie leczenie stomatologiczne. Leczenie diastemy wykonuje się w różnym wieku i różnymi sposobami. Decydujący wpływ na sposób leczenia ma to czy jest to diastema prawdziwa, rzekoma czy na przykład fizjologiczna.
Rodzaje i przyczyny diastemy?
Diastemy nie da się ukryć. Jedni “noszą” ją z dumą, traktując jako atut. Inni natomiast ukrywają, unikając szerokiego uśmiechu. Skoro wiemy już co to jest diastem, warto sprawdzić skąd się bierze i jakie są jej rodzaje. Jedna z klasyfikacji opiera się na przyczynie jej powstania. Wyróżniamy diastemę:
- prawdziwą;
- rzekomą;
- fizjologiczną.
Diastema fizjologiczna jest charakterystyczna dla okresu uzębienia mieszanego. Występuje zazwyczaj w okresie wymiany uzębienia mlecznego na stałe, czyli najczęściej między siódmym a dziewiątym rokiem życia. Po tym okresie zanika samoistnie, przez co nie wymaga leczenia. Diastema prawdziwa spowodowana jest przerostem wędzidełka wargi górnej. Może być również wynikiem nieprawidłowego, zbyt grubego przyczepu tego wędzidełka. Diastema rzekoma może powstać w wyniku kilku sytuacji. Przy braku jednej lub obu dwójek (hipodoncja) lub w przypadku zęba dodatkowego, ułożonego na podniebieniu. O diastemie rzekomej będziemy mówić również wtedy, gdy zęby będą miały mniejszy rozmiar a co za tym idzie, jedynki będą miały więcej miejsca na rozsunięcie się. Zarówno diastema prawdziwa jak i rzekoma traktowane są za wady zgryzu i powinny być leczone odpowiednio dobranym sposobem. Inny podział diastem jest ze względu na ustawienie siekaczy przyśrodkowych względem siebie:
- diastema równoległa;
- diastema zbieżna;
- diastema rozbieżna.
O diastemie równoległej mówimy gdy siekacze ustawione są do siebie równolegle. W przypadku diastemy zbieżnej korzenie jedynek oddalone są od siebie a korony zbliżają się. Diastema rozbieżna jest natomiast przeciwieństwem poprzedniej.
Jeżeli zależy Ci na atrakcyjnym uśmiechu przeczytaj – Domowe sposoby na wybielenie zębów.
Metody leczenia diastemy
W większości przypadków konieczność leczenia diastemy jest bardzo indywidualna. Ze względów stomatologicznych, jeśli przerwa nie przekracza 2 mm i nie ma dodatkowych czynników negatywnie wpływających, leczenie jest zależne od estetycznych upodobań pacjenta. Przerwy szersze, traktujemy jako wady ortodontyczne i powinniśmy je odpowiednio leczyć. Dentysta tworząc plan leczenia diastemy powinien wziąć pod uwagę przede wszystkim przyczynę powstania przerwy oraz jej szerokość. W przypadku diastemy prawdziwej, konieczna może być korekta przyczepu wędzidełka wargi górnej. W przypadku diastemy rzekomej metody leczenia będą się różnić w zależności od tego czy są inne brakujące zęby, czy wystarczy zastosować leczenie ortodontyczne, czy konieczne będą również uzupełnienia protetyczne. Jeżeli natomiast na podniebieniu obecny jest mesiodens, to konieczne może okazać się również leczenie chirurgiczne. Ortodontyczne leczenie diastemy przeprowadzić można zarówno aparatami ruchomymi, przezroczystymi nakładkami i aparatami zakładanymi na stałe. Jeżeli nie chcemy zdecydować się na leczenie aparatem, do wyboru mamy założenie licówek protetycznych lub zamknięcie szpary materiałem kompozytowym. Ostateczny sposób leczenia diastemy powinien być wybrany po wnikliwej konsultacji i badaniu przez lekarza stomatologa. Czasami na efekt będziemy musieli poczekać kilka lat, miesięcy lub tygodniu. W niektórych przypadkach leczenie może zakończyć się na jednej wizycie.
Czy diastemę trzeba leczyć?
Zważając na dzisiejsze trendy modowe i pojęcie piękna okazuje się, że diastema coraz częściej stanowi atut a nie defekt estetyczny. Należy jednak pamiętać o ogólnie przyjętych i obowiązujących normach i wytycznych medycznych. Zważając na to co to jest diastema i jakie są przyczyny jej powstania, decyzja o leczeniu powinna być podjęta z uwzględnieniem wszystkich aspektów stomatologicznych. Jeżeli diastema towarzyszy nam od wczesnych lat i nie jest związana z innymi wazami zgryzu a do tego w pełni ją akceptujemy, leczenie nie jest konieczne. Niepokojący jest fakt, gdy przerwa między jedynkami ulega ciągłemu powiększaniu. Warto udać się wtedy na konsultację specjalistyczną powiązano z wnikliwą oceną zdjęć cyfrowych lub tomografii. Niepokój powinna wzbudzić w nas sytuacja, kiedy wiedząc co to jest diastema i jak powstaje, pojawi się ona nagle w naszym uzębieniu. Powinien to być dla nas sygnał alarmowy skłaniający do szybkiej konsultacji u chirurga szczękowo-twarzowego. Zdarzają się bowiem sytuacje guzów powstających w szczęce, które rozrastają się przesuwają sąsiadujące z nimi zęby.
Odbiór piękna jest bardzo indywidualny. Jego kanony zmieniają się. W obecnych czasach, to co kiedyś wydawało się defektem, traktujemy jako wyróżniający nas atut. Nie inaczej jest z diastemą. To do nas ostatecznie należy decyzja o jej leczeniu czy pozostawieniu. Pamiętajmy jednak, że warto takie decyzje podejmować po wcześniejszej konsultacji medycznej.
